गजलः रहर मेरो

गजलः रहर मेरो
¤ आवाज शर्मा¤


हातमा लिई परेलीले माटो छुने रहर मेरो ।
देश हाँस्छ भने बरु आफू रुने रहर मेरो ।।

परिश्रमले पखालेर यो माटोको दुर्गन्धलाई ।
पसिनाको पँधेरीमा दुःख धुने रहर मेरो ।।

कालो बादल ढाकिएर अँध्यारो छ गाँउबस्ती ।
जली आफै रित्तिएर टुकी हुने रहर मेरो ।।

बिच्छाएर सिँगै जीवन मेरो मातृभूमिलाई ।
आफ्नो शीरभन्दा माथि उठाउने रहर मेरो ।।

मेरो सीप ज्ञान विकेक थोपा रगत रहेसम्म ।
यै धर्तीको पाउ चढाई हाँसी ज्युने रहर मेरो ।।