गजलः तारा खस्दा रातभरी

गजलः रातभरी
¤ आवाज शर्मा¤


खसिरहेँ आफै पनि तारा खस्दा रातभरी ।
बर्सिरहेँ आँशुसँगै जागा बस्दा रातभरी ।।

उडाएर लग्यो कतै टाढा भयो मेरै मन ।
निस्सासिएँ सम्झनाको हूरी पस्दा रातभरी ।।

नभेटिने दूरी बन्छ जति जति नजिक जान्छु ।
छटपटिएँ एकान्तले गला कस्दा रातभरी ।।

गल्ती देख्यो कोपिलामा रंग चढ्नु बसन्तले ।
तड्पिरहेँ नियतीले छुरी धस्दा रातभरी ।।

पलपल लागिरह्यो तिमीसँगै जूनमा आऊँ ।
अतासिएँ विरहले डस्दा डस्दा रातभरी ।।