गजलः जुन रोयो
¤ आवाज शर्मा¤
मिर्मिरे भो भाले बास्दा तारासँगै जुन रोयो ।
चुँडिएको तार गाँस्दा सारङ्गीको धुन रोयो ।
कोपिलामै मात रोयो फूल रोयो पात रोयो
टप्प टिपी बाली मास्दा पारखीको गुन रोयो ।
उज्यालो भो रात रोयो छुट्नुपर्दा साथ रोयो
खुशी हुने रहर बाँच्दा आशा आकास छुन रोयो ।
धर्ती रोयो सगर रोयो नदी रोयो बगर रोयो
घोटिएर जाँच्दा जाँच्दा अकबरी सुन रोयो ।
हिमाल पहाड तराइ रोयो आफूसित पराई रोयो
छातीभित्र भित्र टाँस्दा मन विरानो हुन रोयो ।
No comments:
Post a Comment